Ndotja plastike në pellgun e lumit Shkumbin po bëhet një problem serioz për Shqipërinë — si në aspektin mjedisor, ashtu edhe ekonomik. Sipas vrojtimeve në terren të viteve 2024–2025, më shumë se 70% e mbetjeve të dukshme përgjatë lumit përbëhen nga plastika njëpërdorimëshe (SUP), kryesisht shishe PET, qese LDPE dhe enë ushqimi të përdorimit të vetëm.
Ajo që bie në sy është roli i dyfishtë i sektorit të hotelerisë, restoranteve dhe kafeneve (HoReCa):
- Nga njëra anë, kontribuon ndjeshëm në rrjedhjen e plastikës njëpërdorimëshe në mjedis.
- Nga ana tjetër, është vetë viktimë e pasojave, duke u përballur me humbje reputacioni, rënie të turistëve dhe kosto më të larta operimi.
Në kuadër të BeMed+ Project, në bashkëpunim me partnerin INCA – Instituti për Ruajtjen e Natyrës në Shqipëri, se bashku me studenten @Zyra.Mahmuti do ngreme disa ceshtje per diskutim:
- Sa reale është për bizneset e vogla dhe të mesme HoReCa të adoptojnë sisteme ripërdorimi dhe depozitë-kthimi?
- Çfarë lloj mbështetjeje financiare ose politike*do të nevojitej për ta bërë këtë kalim të mundshëm?
- A mund të ndihmojnë certifikimet mjedisore* ose promovimi i turizmit të gjelbër për të kompensuar kostot fillestare?
- A ka shembuj të suksesshëm nga rajone të tjera që mund të shërbejnë si model për Shqipërinë?
Do të donim të dëgjonim edhe mendimet tuaja — veçanërisht nga ata që punojnë në fushën e hotelerisë, menaxhimit të mbetjeve apo administratës lokale.