Në një botë gjithnjë e më të ndërlidhur, menaxhimi i burimeve njerëzore në organizatat ndërkombëtare përballet me sfida të shumta. Kompanitë globale duhet të harmonizojnë praktikat e tyre të punësimit me ligjet vendore, kulturat lokale dhe nevojat e një force punëtore gjithnjë e më të larmishme.
Një rast i tillë është përvoja e një kompanie evropiane që hapi një degë në Azi Juglindore. Menaxherët fillimisht aplikuan politika standarde të rekrutimit dhe vlerësimit të performancës që përdornin në selinë qendrore. Megjithatë, pas disa muajsh, ata u përballën me vështirësi në komunikim, rritje të largimeve nga puna dhe mospërputhje të pritshmërive ndërmjet stafit lokal dhe drejtuesve të huaj.
Analiza tregoi se mungesa e përshtatjes ndaj kontekstit kulturor lokal, mungesa e trajnimit ndërkulturor dhe një model i centralizuar i vendimmarrjes kishin ndikuar negativisht në funksionimin e ekipit. Si rezultat, kompania ndryshoi qasjen e saj, duke decentralizuar disa procese HR dhe duke angazhuar specialistë lokalë në politikat e burimeve njerëzore. Ky rast nxjerr në pah rëndësinë e fleksibilitetit, ndjeshmërisë kulturore dhe përshtatjes së praktikave të menaxhimit të burimeve njerëzore në një mjedis ndërkombëtar.